जलि रहुँ या गलि मरुँ

यात निसाको दीप बनूँ

आखिर एउटै इच्छा मेरो

तिर्मिरतालाई अन्त गरुँ ।

भाव गगनको सरिताभित्र

कविताकाशमा व्यस्त बनूँ

यसमा मेरो जीवन सार्थक

नहिता जीवन धिक्कार ।

मानव एउटै आत्मा मेरो

विश्व मानव बन्धुहरु

ममता त्यागी समता एउटै

गरीव अमिर सब एक बनुन् ।

मिलि-जुली सबले खाउँ, लाउँ

ईश्वर बस्ने आत्मा एउटै

वारि बसुँ वा पारि जाउँ

बन्धुत्वको भाव फिजाउँ ।

बसौं एउटै छाप्रोभित्र

यसमा मानव मानवता छ

आखिर यही इच्छा मेरो

संगसंगै सब हाँसु बाँचु ।

जननी एउटै हामी सारा

सपुत उनका वीरहरु

आखिर सेवा गर्दै उनको

यन्नति पथमा लम्कुँ चम्कुँ ।

मर्नु छ एकदिन हाँसी-हाँसी

तातो रगतछ एउटै साँछी

देशको निम्ति गर्दै सेवा

अनन्तताको दीप बनु ।

यही नै अन्तिम इच्छा मेरो

तिमिरतालाई अन्त गरुँ ।

२०२५ स्वघर, अमलाचौर बागलुङ